Weasley klukkan fyrir Mugga

Eitt af mörgum undrum í Harry Potter bókunum var klukka sem var upp á vegg hjá Weasley fjölskyldunni.  Klukkan var þeirrar náttúru að hún sýndi hvar hver og einn fjölskyldumeðlimur var staddur á hverjum tíma. 

Í rúm 2 ár hefur verið talað um að Microsoft væri að þróa nokkurs konar Weasley klukku og nú mun hún vera orðin að veruleika.  Fregnir herma að fyrirtækið sé að hefja prófanir á forriti og vefþjónustu sem leyfir fjölskyldumeðlimum að skrá stöðu sína á hverjum tíma.  Forritið birtir svo staðsetningu þeirra á skjá heima hjá viðkomandi.  Með því að keyra lítil forrit upp á t.d. farsíma, þá sendir farsíminn stöðu sína til vefþjónustu sem síðan áframsendir hana til heimilistölvunnar.  Staðsetning er reiknuð út frá hnitum næsta farsímasendis.  Við komu á vinnustað eða skóla eru slegin inn skilaboð í símann sem segir að viðkomandi sé kominn á sinn stað og hættir þá forritið að senda staðsetningarskilaboð.

Nú er bara spurningin hvort fólk vilji fá sér svona Weasley-klukku eða hvort fólk vilji bíða eftir því að töfraklukkan fáist. 

Það verður spennandi að sjá hvernig menn leggja göng

Ástæðan fyrir þessari fyrirsögn er meðfylgjandi frétt á visir.is.  Ég er nú alveg sannfærður um að menn ætla annað hvort að bora göngin eða sprengja þau, en ef búið er að finna upp nýja tækni þannig að hægt sé að leggja þau, þá er ég viss um að viðkomandi aðilar verða moldríkir.  Ætli menn hafi einhvern rörbút sem er lagður ofan á fjallið þar sem göngin eiga að koma og svo sekkur hann bara inn í bergið?

 

Vísir, 08. apr. 2008 16:31

Samið um lagningu Óshlíðarganga

Frá undirritun samninga í dag. MYND/Hafþór Gunnarsson

Skrifað var undir samning um lagningu Óshlíðarganga milli Hnífsdals og Bolungarvíkur í dag.

Samningurinn var gerður á milli Vegagerðarinnar annars vegar og Íslenskra aðalverktaka og Marti Contractors frá Sviss hins vegar en samið var við fyrirtækið að undangengnu útboði.

Framkvæmdir við göngin hefjast innan tíðar. Þau verða fimm kílómetra löng en auk þess verða byggðar tvær nýjar brýr og vegakaflar beggja vegna ganganna. Þegar til kemur verður einn hættulegasti vegarkafli á landinu úr sögunni. Þar fellur grjót iðulega á veginn, snjóflóð falla á hann að vetrarlagi og í stórviðrum gengur sjór stundum upp á veginn.

 

Er matvælaskortur næsta krísan?

Nú virðist "fjármálakrísan" að vera að ganga yfir.  Krónan er búin að rétta sig talsvert af og menn úti í hinum stóra heimi eru farnir að trúa því að íslensku bankarnir séu bara nokkuð traustir.  Þar sem heimur virðist þrífast á kreppu, þá er nauðsynlegt að átta sig á því hvaða kreppa kemur næst.  Búið er að tala um heimsfaraldur inflúensu (fuglaveiki) í nærri 5 ár og það bólar ekkert á henni.  Olíuverð virðist vera farið að síga aftur, þannig að hugsanlega er sú kreppa í hjöðnun.  Byrjað er að tala um kolakreppu, en í sama mund tala menn um að það séu 50 - 100 ára birgðir eftir.  Hlýnun jarðar gæti orðið meiri háttar vandamál innan 50 ára, en það er of langt þangað til svo hægt sé að tala um kreppu.  Hvaða kreppu sjá menn þá eiginlega fyrir?

Svarið er matarskortur.  Úti um allan heim er farið að bera á skorti á hinum og þessu matvælum og hrávöru.  Á Indlandi stefnir í skort á hrísgrjónum þannig að útflutningsbann er í pípunum.  Sama er uppi á teningunum í Egyptalandi, Víetnam og Kína.  Ástæðan er m.a. samkeppni frá þeim sem nota hrísgrjón til að framleiða eldsneyti.  Ríkisstjórnir í þróunarlöndum sjá fram á að setja hömlur á útflutning á landbúnaðarvörum og hindra svartamarkaðsbrask.  Þessi krísa virðist vera raunveruleg og hún á eftir að versna.

Íslenskir neytendur hafa séð verð á margs konar innfluttri nauðsynjavöru hækka og setja flestir það í samhengi við lækkun á gengi krónunnar.  En fólk þarf að átta sig á, að verð á innfluttum matvælum á eftir að hækka verulega á næstu mánuðum hreinlega vegna þess að matvælaframleiðsla í heiminum annar ekki eftirspurn.  Því er eðlilegt að spyrja:  Getum við séð okkur farborða?  Er hægt að auka matvælaframleiðslu nægilega hér á landi til að bæta fyrir fall í framboði á öðrum matvælum?  Munum að það sem gert er í dag getur haft alvarlegar afleiðingar síðar.  Skýrt dæmi um þetta er fataiðnaðurinn hér á landi.  Fyrir 25 árum var hér á landi öflugur fataiðnaður.  Þá var landið skyndilega opnað fyrir innflutningi á "ódýrari" fatnaði og hver framleiðandinn á fætur öðrum fór á hausinn eða hætti rekstri.  Nú er svo komið að innlendir framleiðendur anna ekki nema brotabroti af eftirspurn og það sem verra er þekkingin er að hverfa líka.  Gæti innlend matvælaframleiðsla lent í sömu sporum?  Ég er ekki að verja íslenskan landbúnað eða hvetja til þess að hætt verði við að leyfa innflutning á erlendum landbúnaðarvörum.  Ég er bara að segja að í upphafi skuli endinn skoða.  Pössum okkur á því að ganga ekki það nærri innlendri matvælaframleiðslu, að hún verði ekki til staðar, þegar við þurfum nauðsynlega á henni að halda.  Enginn veit hvað átt hefur fyrr en misst hefur.

OK, gerum ráð fyrir að við ætlum að halda uppi matvælaframleiðslu.  Hvað fleira gæti komið í veg fyrir að landsmenn fái matvælin?  Hvað þarf til að koma framleiðslunni til neytenda?  Það þarf tæki og umbúðir, alls konar bætiefni og efni til að halda framleiðslunni heilsusamlegri svo fátt eitt sé nefnt.  Hvað af þessu getum við skaffað hér innanlands?  Hvað af þessu er hægt að framleiða úr innlendum hráefnum?  Og það sem ekki er hægt að framleiða úr innlendu hráefni eða hreinlega ekki hægt að framleiða hér á landi, munum við hafa aðgang að hrávöruninni eða fullunninni vöru?  Getum við flutt þetta til landsins?  Mér sýnist umbúðir vera einn mikilvægasta hlekkinn í þessu ferli, þar sem t.d. öll mjólkurframleiðsla fer í innfluttar umbúðir.  Án þeirra fer varan ekki á markað.

En burt frá þessu tali og að matvælaskorti á heimsvísu.  Getur verið að spákaupmennirnir hafi fundið sér nýtt viðfangsefni og hafi snúið sér að landbúnaðarvörum?  Maður heyrir þessu æ oftar fleygt á öldum ljósvakans og á Internetinu.  Það kæmi mér ekkert á óvart, þar sem þeir eru sífellt að leita sér að nýjum leiðum til að græða.