Gátlisti sjálfstæðismanna fundinn

Hann er fundinn gátlistinn sem sjálfstæðismenn hafa notað undanfarna daga eftir að sameining REI og GGE var kynnt.  Fyrir hvert atriði hefur verið krotuð inn athugasemd um það hvernig tókst til:

1.  Reyna hallarbyltingu - Búið að reyna, gekk ekki 

2.  Klaga í Geir  -  Búið, breytti engu

3.  Tala illa um Vilhjálm, en ekki koma fram undir nafni - Búið, gekk ekki 

4.  Taka Vilhjálm á beinið - Villi lofaði að vera þægur og skipta um skoðun

5.  Segjast ekkert hafa vitað -  Það trúði okkur enginn, samt setti Gísli Marteinn upp englasvipinn sinn.  Við héldum að það myndi nú örugglega ganga.

6.  Finna nýja lausn og kynna hana fyrir blaðamönnum - fundurinn gekk vel, en Björn Ingi segir þetta ekki vera tillögu meirihlutans - við hefðum kannski átt að tala við Björn Inga áður

7.  Segja Birni Inga að samþykkja tillögur okkar - Búið, en Björn Ingi vill það ekki.  Segir að þetta sé gott viðskiptamódel og við frjálshyggjufólkið ættum að skilja það.

8.  Hringja í Svandísi og bjóða henni samstarf - Búið, en hún var efins

9.  Hringja í Dag og bjóða honum samstarf - Búið, en hann var efins

10.  Hringja í Ólaf og Margréti og bjóða þeim samstarf - Búið, en Ólafur er ennþá sár frá því í fyrra

11.  Bjóða Birni Inga á fund - Fundurinn var haldinn, en Björn Ingi er ekki sammála okkur.  Hann tók þó í höndina á Villa, þannig að þetta hlýtur að vera í lagi.

12.  Fara á borgarstjórnarfund og gagnrýna samninginn - Búið, en það trúði okkur enginn.  Fólk segir að við hlutum að hafa vitað eitthvað. 

13.  Þvertaka fyrir í fjölmiðlum að meirihlutinn sé ótraustur - Búið. Kjartan og Gísli Marteinn stóðu sig vel í viðtölum og fréttamenn virtust trúa okkur.  Við vorum samt rosalega óviss sjálf, enda búnin að vera að tala við hina um að koma inn í meirihlutann í staðinn fyrir Björn Inga

14.  Vera ofsalega hissa ef Björn Ingi slítur samstarfinu - Helvískur, hann tók af okkur glæpinn.  Við skiljum ekkert í því að hinir vildu bara vera með Birni Inga.  Hann hlýtur að boðið þeim mútur eða eitthvað svoleiðis.  Já, hann er spilltur.

15.  Kalla Björn Inga öllum illum nöfnum - Heyrðu fjölmiðlarnir virðast gleypa við þessu.  Siggi Kári fékk að kalla Björn Inga siðlausan, spilltan, óheiðarlegan og allir fjölmiðlar birtu þetta.  Og Bjössi Bjarna kallaði hann loddara á vefsíðunni sinni.  Vá, hvað þetta gekk og fjölmiðlarnir hafa ekkert minnst á að Villi tók þátt í öllu þessu með honum og vita ekki að við vorum líka að tala við hina.

16.  Kenna Birni Inga um allt, hann hefði bara geta samþykkt það sem við lögðum til - Búið, gekk ekki. Fjölmiðlarnir eru líka leiðinlegir við Hönnu Birnu eftir að hún mismælti sig.  Þetta var alveg rétt hjá henni.  Hann hefði bara geta fallist á það sem við sögðum.

17.  Saka Björn Inga um eiginhagsmunagæslu - fjölmiðlarnir voru ekki eins trúaðir á þetta en þeir minnast samt ekkert ennþá á að Villi tók þátt í þessu með honum og það voru 2 sjálfstæðismenn með honum í stjórn.

18.  Vera ofsalega svekkt og sár - Vá, sáuð þið myndina af okkur í Mogganum.  Það er bara eins og Davíð hefði dáið.  En Villi er búinn að berja okkur til hlýðni.  Við erum búin að lofa að vera þæg og styðja hann.

19.  Saka Björn Inga um að ganga erinda Framsóknarflokksins. - Fréttablaðið kokgleypti þetta og sló upp á forsíðu.  Enda hefur það alltaf gengið að saka Framsókn um spillingu.  Við verðum samt að passa okkur á því að segja ekki hvað það eru margir sjálfstæðismenn sem eiga hlut í GGE.

 

Nú er bara að bíða og sjá hvaða atriði til viðbótar voru á gátlistanum.   Kannski einhverjir aðrir hafi fleiri atriði.

(Þetta er að sjálfsögðu allt til gamans gert.) 

,,Hvalveiði" í staðinn fyrir að fara til ,,fiskjar"

Nýjasta nýtt í heimi auðkennisþjófnaðar (e. Identity theft) er að einblína á stóru fiskana.  Þeir sem eru að fiska (e. phishers) eru farnir að egna fyrir fólki í hærri þrepum tekjuskalans og því hafa sérfræðingar í upplýsingaöryggismálum talað um að verið sé að skutla hval (eða stunda hvalveiði).

Hve stór þarf fiskurinn að vera til að komast í þennan flokk?  Samkvæmt rannsóknum í Bandaríkjunum, þá virðast mörkin liggja við $130.000 í árslaun, þ.e. þeir sem eru með tekjur yfir þeirri tölu fá víst 50% meira af ruslpósti en þeir sem ekki haf svo háar tekjur.  Það sem meira er, að fjárhagslegt tap vegna svika virðast vera $1.200 til $1.500 að jafnaði hjá þeim sem eru í lægri tekjuhópnum, en um $5.700 hjá hinum.  Það er því rík ástæða fyrir fjármálastofnanir að veita hinum efnameiri meiri fræðslu um fjársvik og ekki síður að vernda hærra setta starfsmenn sína. 

Phishing í gegnum tölvupóst er mjög víðfeðmt vandamál.  Sjálfur fæ ég fjölmarga pósta með gylliboðum í hverjum mánuði. Ég tel mig nú vita hvað er raunverulegt boð og hvað er tilraun til svika.  Oft er samt erfitt að átta sig á svikurunum, þar sem tækni þeirra er sífellt að batna.  Ráðlegg því fólki að googla viðkomandi sendanda áður en kortanúmer er gefið upp, því oft hafa aðrir brennt sig og sett aðvaranir á vefinn.  Og annað, aldrei senda pening með rafrænni millifærslu sem ekki er hægt að rekja og endurheimta.  Og eitt í viðbót, aldrei treysta RBN (Russian Business Network).  Þeir eru þeir verstu. Auðvitað er nauðsynlegt að hafa síu á póstinum, en jafnvel það dugar ekki.

En aftur að hvalaföngurunum.  Oftast tilheyra þeir skipulögðum glæpasamtökum.  Þeir undirbúa sig vel og beita lymskulegum aðferðum.  Þess vegna er best að opna ekki tölvupóst sem nema maður treysti sendanda.  Ekki nota ,,opt-out" möguleika, því það segir sendanda að netfangið er virkt.  Í staðinn er best að blokka póst frá viðkomandi sendanda, sem gerir það að verkum að hann fer beint í ruslið.  Ekki hafa stillt á lesglugga (reading panel) í ruslpóstsmöppunni og aldrei opna viðhengi sem kemur með ótraustum pósti.

Það eru tvær ástæður fyrir því að þrjótar eru farnir að snúa sér að ,,hvölunum".  Sú fyrri er að eftir meiru er að slægjast og hin síðari er að ,,hvalirnir" eru svo uppteknir að þeir mega oft ekki vera að því að vera varkárir.  Nú svo er náttúrulega sú fáránlega staðreynd, að ,,hvalirnir" eru oft minna meðvitaðir um allar færslur á reikningunum sínum.

Bara til að sýna að allir geta lent í þessu, þá voru tveir menn gripnir um daginn, sem reyndu að hafa ríflega $400.000 út úr Micheal Bloomberg borgarstjóra New York borgar.  Ég býst við að hann hafi verið steypireiður. 

Annað þessu tengt.  Þar sem ég gef mig nú út fyrir að vera sérfræðingur í upplýsingaöryggismálum þá vafra ég mikið á netinu til að lesa mér til og afla upplýsinga um búnað og lausnir.  Um daginn fann ég áhugaverða skýrslu um öryggismál og ætlaði að skoða hana.  Fyrirtækið sem átti í hlut býður upp á eitthvert það besta úrval öryggisbúnaðar fyrir upplýsingatækni sem ég hef bara séð.  Af þeim sökum þótti mér nú í lagi að gefa þeim upp netfangið mitt til að fá skýrsluna.  Í svona tilfellum nota ég alltaf netfang, sem er eingöngu notað í þessum tilgangi.  Þ.e. ég nota það helst ekki til að senda póst, bara til að móttaka.  Ég þurfti jafnframt að svara nokkrum spurningum um hverju ég hefði áhuga á og hvenær ég vildi kaupa o.s.frv.  Jæja, loksins fékk ég skýrsluna og var hún áhugaverð.  En þá var ekki sagan búin.  Strax næsta morgun fékk ég meldingar um að póstþjónar og spamvarnarforrit hefðu stoppað sendingar frá þessu netfangi.  Ég var náttúrulega ekki sáttur við það og sendi öryggisfyrirtækinu póst, þar sem ég benti þeim á að líklegast væru einhverjar öryggisveilur í tölvukerfi þeirra og lýsti málinu fyrir þeim.  Mér bárust nokkrar meldingar í viðbót næstu 24 tíma og ekkert eftir það.  Mig grunar að þetta hafi verið aðferð fyrirtækisins til að hvetja menn til að versla öryggisbúnað hjá sér.  Ég hafði skráð mig sem eiganda og þeir því líklegast haldið að ég myndi biðja öryggissérfræðinginn minn til að athuga málið og að sjálfsögðu benda honum á að skoða búnaðinn sem öryggisfyrirtækið var að bjóða.  Ekki að það muni skaða þetta fyrirtæki neitt sérstaklega, en ég mun aldrei vísa nokkrum manni á það (og þess vegna er það ekki nefnt á nafn) þrátt fyrir að það hafi upp á að bjóða einhverja þá flottustu og heilstæðustu línu öryggisbúnaðar sem ég hef séð.  Traust er nefnilega það mikilvægasta sem til er í viðskiptum með öryggisbúnað.

Þetta sagði ég í júlí - bara með öðrum orðum

Ég má til að grobbast svolítið.  Í viðskiptablaðinu í dag er klausa frá Innherja þar sem vitnað er í Björn Rúnar Guðmundsson forstöðumann greiningardeildar Landsbanka Íslands, en Björn líkti nýlega þróuninni í íslenska hagkerfinu við varanlega hliðrun á framboðs- og eftirspurnarhlið í íslenska hagkerfinu (sjá grein fyrir neðan).  Í bloggi mínu 16. júlí sl. (sjá Er þá verðbólgan lægri hér á landi?) held ég þessu sama fram með öðru orðalagi, en þar segi ég m.a.:

Rök Seðlabankans eru að stýrivextir verði að vera háir til að slá á þenslu og draga úr umsvifum, en getur verið að það sem hafi gerst á síðustu árum er að við höfum færst upp um deild í þessum efnum.  Hagkerfið hafi einfaldlega stækkað svo mikið á stuttum tíma, að það framkvæmdastig sem við búum við um þessar mundir sé hreinlega það sem við munum búa við á næstu árum og gamla framkvæmdastigið sé liðin tíð.  Við sjáum þetta í umsvifum á fjármálamarkaði.  Býst einhver við því að við eigum eftir að hverfa aftur til fjármálaumsvifanna eins og þau voru fyrir einkavæðingu bankanna?  Af hverju ætti önnur starfsemi í þjóðfélaginu að vera á nokkurn hátt frábrugðin?  Þegar knattspyrnuhúsið Fífan í Kópavogi var reist fyrir 4 árum eða svo, þá þótti þetta stór framkvæmd.  Síðan eru kominn Boginn á Akureyri, Reyðarfjarðarhöllin, hús Knattspyrnuakademíunnar í Kópavogi, Risinn í Hafnarfirði og knatthúsið á Akranesi svo einhver séu nefnd og þetta hefur gerst án þess að um það hafi verið rætt.  Fyrir 5 - 7 árum voru svona framkvæmdir stórar, en þær eru það ekki lengur.  Þess vegna segi ég:  Við færðumst upp um deild og nú eru stóru tölurnar orðnar stærri án þess að það þýði að það sé meiri þensla en áður.

Vissulega eru miklu meiri umsvif núna en árið 1999, en er núverandi ástand ekki bara meira normal en fyrra jafnvægi.  Við skulum hafa í huga, að ríki og sveitarfélög hafa frestað mörgum stórum framkvæmdum sem munu fara í gang á næstu mánuðum og árum.  Er þá þensla áfram vegna þess að þessi verkefni eru í gangi?  Hvenær hættir þenslan?  Hver eru viðmiðin?

 Ef við þýðum þetta yfir í hagfræðihugtök, þá er ég að tala um að kominn sé nýr jafnvægispunktur milli framboðs og eftirspurnar.  Kannski ég ætti að fara að sækja um vinnu hjá einhverjum af þessum greiningardeildum.