Fullgilt sjónarmið Evrópuvaktarinnar

Ég ætla ekki að taka neina afstöðu hér til deilumálsins, þ.e. greiðsluskyldu vegna Icesave, heldur eingöngu ummæla og hæfis Per Sanderud.

Samkvæmt íslenskum stjórnsýslulögum væri embættismaður eða ráðherra búinn að gera sig vanhæfan til að fjalla um mál á stjórnsýslustigi, ef viðkomandi hefði viðhaft ummæli eins og Per Sanderud gerði.  Nokkur dæmi eru um það að almenn ummæli ráðherra hafi leitt til þess að hæfi hans hafi verið dregið í efa af dómstólum, sbr. að Svi Friðleifsdóttir varð að víkja í máli vegna Kárahnjúka.

Eftirlitsstofnun getur ekki talist hlutlaus, ef hún kveður upp dóm áður en andmælaréttur hefur verið virtur.  Skiptir engu máli hversu stofnunni þykir væntanleg niðurstaða vera augljós.  Þar fyrir utan teljast það vart fagleg vinnubrögð að kveða upp úrskurð á þann hátt sem Sanderud gerði.  Ég tek því heilshugar undir þá skoðun Evrópuvaktarinnar, að með ummælum sínum gerði Sanderud sig og ESA vanhæf til að fjalla um málið.  Íslensk stjórnvöld eiga því að fara fram á að nýjum aðila verði falið að fjalla um málið eða a.m.k. að ESA hætti sinni umfjöllun.

Eins og ég segi í upphaf, þá skiptir ágreiningsmálið sjálft engu máli hér, heldur eingöngu málsmeðferðin.  Sanderud segir raunar beint út að andmælaréttur Íslands verði ekki virtur.

Þetta minnir mig á eldgamalt mál, sem mér finnst ákaflega gaman að rifja upp.  Það er frá tíð Sverris Hermannssonar sem menntamálaráðherra.  Háskólanemar voru einu sinni sem oftar að agnúast út í LÍN og Sverrir ákvað að skipa nefnd til að fara yfir málið.  Aðspurður af fréttamanni útvarps hvenær vænta megi niðurstöðu nefndarinnar, þá svaraði Sverrir:  "Það á nú ekki að taka langan tíma, þar sem niðurstaðan er þegar ljós."

Vekur upp spurningar um hæfi