Svívirðileg hækkun tryggingaiðgjalda

Það er komið að þessu árlega hjá mér.  Endurnýjun trygginga.  Fyrir nokkrum árum lét ég glepjast af því að fá afslátt með því að hafa allar tryggingar á einum gjalddaga en setja tryggingarnar á boðgreiðslu.  Fáránleg mistök þar sem vextirnir af boðgreiðslunum eru mun hærri en afslátturinn.

En það eru hækkanirnar á tryggingunum, sem mig langar að ræða.  Ég er með allan pakkann og sumt kemst ég ekki hjá að taka.  Annað er valkvætt, en var um tíma ákaflega skynsamlegt.  Nú hefur það gerst að á 4 árum, frá 1. september 2005 til 1. september 2009 hafa sumar af þessum tryggingum hækkað um allt að 150%. Já, 150%.

Mig langar að sýna hérna nokkur dæmi um hækkanir.  Til þess að uppljóstra ekki hverjar upphæðirnar eru, þá mun ég eingöngu greina frá prósentuhækkun iðgjaldanna. Fyrir aftan er svo þróun vísitölu neysluverðs (VNV).

Endurnýjun	Nafnhækkun		Hækkun VNV
	Frá 1/9/05	Milli ára	Frá 1/9/05	Milli ára
Sjúkdómatrygging
1.sep.06	21,4%	21,4%	7,9%	7,9%
1.sep.07	52,4%	25,5%	12,2%	4,0%
1.sep.08	92,8%	26,5%	26,5%	12,7%
1.sep.09	150,5%	29,9%	41,9%	12,2%
Líftrygging hjóna
1.sep.06	16,4%	16,4%	7,9%	7,9%
1.sep.07	23,0%	5,7%	12,2%	4,0%
1.sep.08	50,6%	22,5%	26,5%	12,7%
1.sep.09	90,7%	26,6%	41,9%	12,2%
Slysa- og sjúkratrygging
1.sep.06	14,2%	14,2%	7,9%	7,9%
1.sep.07	22,7%	7,4%	12,2%	4,0%
1.sep.08	43,4%	16,9%	26,5%	12,7%
1.sep.09	75,1%	22,1%	41,9%	12,2%

 

Eins og sést á þessum tölum hafa nokkrar tryggingar, sem ætlað er að auka fjárhagslegt öryggi fjölskyldunnar hækkað allverulega.  Hækkunin er mæld frá upphæð iðgjalds 1. september 2005 til sama tíma hvert af hinum árunum.

Ég skil ekki svona viðskiptahætti.  Þessar hækkanir eru þrátt fyrir að á hverju ári hafi ég hringt og kvartað yfir iðgjöldunum og fengið þau leiðrétt.  En núna tók steininn úr.  Hækkun sjúkratryggingar er um 29,9%, líftrygging hjóna hækkar um 26,6% og slysa- og sjúkratrygging 22,1%, þegar verðbólgan er 12,2%.  Hvers konar bull er þetta?  Ég geri mér grein fyrir að ég hef elst um fjögur ár, en þetta er brjálæði.

Síðan er önnur saga að segja frá því, að ég fékk vitneskju um þessa hækkun seinni hluta júlí og hafði samband við tryggingafélagið.  Bar ég fram kvörtun mína og fékk samband við deildarstjóra.  Viðkomandi lofaði að líta betur á þetta og senda mér tilboð innan 10 daga.  Þar sem ég þekkti mitt heimafólk, þá efaðist ég um að ég heyrði nokkuð frá fyrirtækinu fyrr a.m.k. mánuði síðar.  Með það í huga sagði ég upp tveimur af þessum okurtryggingum (hélt líftryggingunni), þrátt fyrir að viðmælandinn minn reyndi að fullvissa mig um að ég þyrfti alls ekkert að gera það.  Svarið kom sem sagt í dag og prósenturnar eru byggðar á tölunum sem ég fékk í dag.  Hinar voru verri.

Ég skil vel að færeyska tryggingafélagið vilji komast inn á íslenskan markað.  Hér virðist hægt að okra á neytendum vegna fákeppni.  Ég ætla ekkert að segja um hvort tryggingafélögin hafi með sér samráð, enda þarf þess ekki lengur.  Hér á landi nægir að hafa þegjandi samkomulag um að enginn ruggi bátnum.  Olíufélögin eru skýrasta dæmið um þann skrípaleik.  Um leið og N1 hreyfir við verði, þá gera hin eins eða það lítur a.m.k. út fyrir það.  Það sama virðist vera upp á teningunum hjá tryggingafélögunum.  Ég hringdi nefnilega hringinn í fyrrahaust og komast að því, að það munaði innan við 30 þúsund á 800.000 kr. tryggingapakka hjá félögunum fjórum.  Og mismunurinn fólst í því að áherslur voru mismunandi í einstökum tryggingum.

Ég veit ekki hvort það er dæmi um samkeppni að allir séu svona nálægt hverjum öðrum í verði eða hvort það er dæmi um fákeppni.  Það er aftur alveg furðuleg tilviljun að iðgöld hafa hækkað nokkurn veginn jafnmikið hjá fjórum tryggingafélögum á fjögurra ára tímabili.  Maður hefði haldið að eitthvert þeirra hefði komið betur út fjárhaglslega á þessu tímabili og hefði því betra svigrúm til að reyna að fjölga viðskiptavinum sínum, meðan það með lökustu afkomuna þyrfti að sætta sig einhvern missi viðskiptavina í nokkur ár.  Nei, á þessum markaði ruggar enginn bátnum.

Athugasemdir

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 27.8.2009 kl. 00:27]

Þetta er óhuggulegt. Ætli það sé verið að láta almenning fylla bótasjóði?

[Kristinn Snævar Jónsson, 27.8.2009 kl. 00:58]

Já! Tryggingaiðgjöld eru svo sannarlega orðinn alltof stór hluti mánaðarlegra útgjalda og ekki á það bætandi!

Og, Jakobína: Við verðum að vona og treysta því að bótasjóðirnir séu raunverulega til staðar hér og tiltækir fyrir tjónþola, eins og fullyrt er, en ekki í fjárleysingum einhvers staðar úti í heimi, tryggingafyrirtækja-"eigendunum" eða öðrum til hagsbóta.

[Gúrúinn, 27.8.2009 kl. 07:34]

Tryggingafélögin eiga að eiga feita bótasjóði, þótt örugglega sé búið að tæma þá núna af útrásarvíkingunum. Hitt finnst mér verra að félögin sjá sér hag í því að hafa tryggingarnar ekki alveg sambærilegar til að torvelda samanburðinn. Það er ekki hægt að bera saman sjúkdómatryggingu á einum stað við hana á öðrum þar sem viðmið og upphæðir eru ekki þær sömu.

Svo segjast tryggingafélögin vera í samkeppni!

[Margrét Sigurðardóttir, 27.8.2009 kl. 07:41]

Vinkona mín kaupir eingöngu skyldutryggingar. Síðan leggur hún mánaðarlega í sjóð það sem annars færi til tryggingarfélaganna. Hún varð fyrir vatnsskaða í fyrra og átti fyrir viðgerðum úr sjóð sínum.

Hún sagðist hugsa málið svona: Hvað eru miklar líkur á því að ég verði fyrir skaða? Líkurnar eru ekki mjög miklar, flestir greiða tryggingarfélögum háar upphæðir og átta sig ekki á því að það er ekki skylda og gæti verið betra að greiða sjálfur í varasjóð.

[Marinó G. Njálsson, 27.8.2009 kl. 08:22]

Áhugaverður punktur, Margrét.  Ég væri búinn að safna mér einhverjum milljónum í sjóð á síðustu 10 árum, ef ég hefði farið þessa leið.  Það er rétt að út frá líkindum eru möguleikarnir á tjóni ekki miklir.  Málið er væntur skaði af tjóni, þ.e. samtala af líkum á öllum útkomum sinnum kostnaður, og hvernig maður dekkar tjón þar til varasjóðurinn er orðinn að veruleika.

[Offari, 27.8.2009 kl. 11:50]

Tryggingarfélög stunda rassaríðingar því þú ert bara tryggður fyrir öll öðru en þú lendir í.