Seðlabanki Íslands og Fjármálaeftirlit hvetja til lögbrota

Ég trúi ekki mínum eigin augum.  Seðlabanki Íslands og Fjármálaeftirlit hvetja fjármálafyrirtæki til lögbrota og hafa með því rétt af neytendum. 

Menn geta haft mismunandi sýn á niðurstöðu Hæstaréttar, en með tilmælum sínum eru Seðlabanki og FME að hvetja fjármálafyrirtæki til að brjóta gegn 36. gr. laga nr. 7/1936 og neytendaverndartilskipun 93/13/EBE.  Kjarninn í þessu tvennu (sem eru að mestu samhljóða) er að sé uppi ágreiningur um túlkun samnings, þá skuli túlkun neytandans gilda (36. gr. b-liður).

Í tilkynningu Seðlabanka og FME er furðuleg lagatúlkun, sem ég hélt að ekki ætti að sjást.  Vísað er til 18. og 4. gr. laga nr. 38/2001.  18. greinin á eingöngu við, þegar kröfuhafi þarf að endurgreiða lántaka oftekna vexti.  Hún á ekki við í neinu öðru tilfelli og ekki eru nein tilefni til að víkja frá, enda greinin ófrávíkjanleg skv. 2. gr. laganna.  4. greinin á eingöngu við "ef hundraðshluti eða viðmið vaxta er ekki tiltekið".  Ég veit ekki um einn einasta lánasamning þar sem það á við.  Þetta heitir að grípa í síðasta hálmstráið og er ekki líklegt til árangurs fyrir dómstólum.

Mér finnst alveg stórfurðulegt að Seðlabanki Íslands og FME hafi tekið það að sér að túlka með þessum hætti dóm Hæstaréttar.  Er staða bankakerfisins virkilega það viðkvæm, þrátt fyrir ótrúlegan hagnað á síðasta ári, að grípa þarf til þess að hækka vextina svona.  (Ekki það, að í einhverjum tilfellum er mögulegt að samningsvextir séu þegar hærri en 8,25%!)  Samkvæmt frétt í Fréttablaðinu í gær nema gengistryggð lán rétt rúmlega 900 milljörðum, þar af lán heimilanna um 135 milljarðar.  Vextir Seðlabankans eru núna 8,25%.  Reikna má með því að þeir lækki um 0,5 - 1% eftir nsæta fund peningamálanefndar bankans og fari í, segjum til einföldunar 7,5%. [Ég mislas á vef SÍ að vaxtaákvörðunardagur væri 2. júli og hef því tekið það atriði út.]  Munurinn á hagstæðustu samningsvöxtum er þá u.þ.b. 5%.  5% af 135 milljörðum er 6,75 milljarðar og tólfti hluti af því um 550 milljónir.  Segjum að réttaróvissan, sem að mati Seðlabanka og FME, vari í 4 mánuði, þá geri þetta alls 2,2 milljarða.  Ekki segja mér eitt augnablik, að þetta sé það sem skiptir máli!

Ekki má hverfa frá þessari frétt öðru vísi en að benda á það sem er jákvætt við þetta upphlaup Seðlabanka og FME að stofnanirnar viðurkenna í reynd að mun fleiri lán falli undir dóm Hæstaréttar en fjármálafyrirtækin hafa hingað til viljað viðurkenna.  Þá hækkar upphæðin sem um ræðir vissulega úr 2,2 milljörðum á fjórum mánuðum í 15 milljarða miðað við 5% vaxtamun.  Aftur er það ekkert sem setur bankakerfið á hliðina eða hvað?

Miða við lægstu vexti á hverjum tíma

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• frettatilkynning_fra_hh_vegna_tilmaela_si_og_fme.pdf

Athugasemdir

[Sigurður Helgason, 30.6.2010 kl. 10:43]

Átturðu von á öðru frá glæpamönnum sem þjóðinn kaus til að stjórna

[Axel Pétur Axelsson, 30.6.2010 kl. 10:47]

Hið íslenzka réttarríki er endanlega fallið og þessar glæpastofnanir hafa tapað restinni af trausti almennings.

Það er alveg óþarfi að borga nokkuð til þessara íslenzku mafíu, hún hefur engan rétt lengur og á að fara í langt fangelsi fyrir landráð af ásetningi.

Ef byltingin byrjar ekki núna þá eru Íslendingar stein sofandi.

[Rauða Ljónið, 30.6.2010 kl. 10:49]

Fjármálaeftirlitið og Seðlabankinn fer eftir tilmælum ríkisstjórnar VG og Samfylkingar kjörorð ríkisstjórnarinnar er allt fyrir fjármálafyrirtækin, en látum heimilin blæða.

[Billi bilaði, 30.6.2010 kl. 10:49]

Nú hlýtur Guðmundur Ólafsson að koma von bráðar og ítreka að þú sért lýðskrumari. (Hrokafullur reiðilestur hans í morgunútvarpi Rásar 2 var til fullkominnar skammar. Og að hann leyfi sér að klína sér utan í Þórberg Þórðarson til að réttlæta algerlega einhliða sýn sína er forkastanlegt.)

[sr (IP-tala skráð) 30.6.2010 kl. 10:55]

Er þetta ekki biðleikur stjórnvalda þangað til endanleg niðurstaða er komin í haust frá hæstarétti?

Meina, þarf eitthvað að hafa orð um tilmæli sem eru ekki gildandi fyrir dómstólum og nú er orðið kýrskýrt að neytendur munu vinna öll sín mál fyrir þeim?

[Ólafur Gylfason (IP-tala skráð) 30.6.2010 kl. 11:32]

Allt í nafni almannaheilla! 

Hvers vegna eru þá ekki verðtryggðu lánin bundinn við þessa vexti líka?  

Þá er almenningur jafn hvort sem hann er með gengistryggð lán eða verðtryggð!  Það myndi muna miklu að hætta við verðtryggingu höfuðstólsins.

Gylfi viðskiptaráðherra var að etja þessum tveimur hópum saman (skrítið því oftar en ekki er fólk með bæði) og ef hann meinar það sem hann segir þá berst hann fyrir þessu, já einmitt.

[Sigurður Hrellir, 30.6.2010 kl. 11:35]

Það eina rétta í stöðunni væri að biðja fjármálafyrirtækin (lögbrjótana) að innheimta ekki frekari afborganir af gengistryggðum lánum fyrr en dómstólar hafi kveðið upp um mögulega endurskoðun vaxtaákvæða. Lántakendur (brotaþolar) hafa nú þegar verið krafnir um greiðslur langt umfram réttmæti svo mánuðum og árum skiptir.

Á nú að endurreikna öll lánin út frá vöxtum SÍ vitandi vits að dómstólar muni fjalla um þetta á haustmánuðum og niðurstaðan gæti hæglega orðið allt önnur en FME og SÍ leggja til? Svo má ekki gleyma að með aðgerðaleysi sínu hafa umræddar eftirlitsstofnanir ekki sinnt hlutverki sínu og eiga mögulega málshöfðun í vændum.

[Adriana Pétursdóttir (IP-tala skráð) 30.6.2010 kl. 11:37]

Ég er viss um að margir sjái það líka að endalaust er verið að verja fjármálafyrirtæki. En fjármálafyrirtæki eru ekkert án fjárfesta sem er almenningur. Hagfræði 101. Spurning um að fara með smá námskeið til þeirra toppa svo þeir geta rifjað upp nokkra áfanga sem voru kenndir á fyrsta ári í framhaldsskóla.

En ég held einnig að við sem þjóð stöndum ekki nógu þétt saman. Við tölum, og kvörtum en hvar eru mótmæli. Ef þetta væri að ské erlendis yrði allt brjálað. Hér er ekkert að gerast. Hvernær ætlum við að hætta að beygja okkur fyrir fjármálafyrirtækjum sem eru greinilega að stýra landinu, ekki alþingi og ekki eru það aðrar stofnanir og síst er það almenningur.

Ef afgreiða mála verður á þennan veg eins og seðlabanki og fme eru að bein tilvísunum sínum í mun það aukast á skaðabótaskyldu á hendur bönkunum (eins og þeir sögðu í raun). En hvernig mun afgreiða mála sem nú þegar hafa farið fyrir gjaldþrot vera. Einstaklingur sem var lýstur gjaldþrota vegna vangreiðslu á bílasamningi, og allar hínar skuldir auðvitað féllu á gjalddaga meðal annars húsnæðislán sem hugsanlega var ekki í vanskilum og við vitum hvernir það endaði. Hvernig ætla þeir að leiðrétta það? Ekki geta þeir afhent manninum húsið aftur, eða fjölskylduna sem hann hugsanlega missti vegna peningavandamála eða þá sem frömdu sjálfsmorð vegna fjármálaerfiðleika? Stundum er best að láta hlutina eiga sig eins og óbreytta vexti á samningum og greiða þessar 2 milljarða meira en ella eins og þú segir.

[Guðmundur Jónsson, 30.6.2010 kl. 11:42]

þetta skiptir bara ekki nokkru einasta máli, skuldarinn verður að samþiggja þessi tilmæli fyrir sitt leiti.  Í dag verður að fullnusta þessum samningum í samræmi við dóm hæstaréttar.

Ef ég ætti svona lánasamninga þá mundi ég bara greiða af honum í samræmi við dóminn og greiða þá inn á vörslureikning ef mótaðili neitar að taka við greiðslum samkvæmt því . Síðan eiga fjármálastofnanir þann rétta að sækja allt umfram það fyrir dómstólum sem er fyrirfram tapað mál og engar líkur á að  þær munu  gera.

Ég tel að þessu máli sé í raun lokið og því fyrr sem fólk beggja vegna borðsins áttar sig á því því betra. 

[Björn Kristinsson (IP-tala skráð) 30.6.2010 kl. 11:43]

Þetta er ekki beint geðslegt samfélag sem við búum í.Það var/er mikið talað um siðfræði og siðferði í fjármálum og stjórnsýslu á Íslandi. Hefur eitthvað breyst ? Nei !Það var mikið talað um skjaldborg. Hvar er hún ? Hvergi !Það var mikið talað um opna stjórnsýslu. Hvar er hún ? Harðlæst og í lokuðu rými !Það var mikið talað um "löngutöng". Hvar er hún ? Hún er hjá stjórnvöldum og fjármálastofnunum.Það var mikið talað um endurreisn efnahagslífsins. Hvar er hún ? Hún er engin og verði engin á meðan mest af orku samfélagsins fer í stríð við fjármagnið. Þetta eitt og sér er örugg leið stjórnvalda til að fá almenning á móti sér. Allt tal um ESB verður hjóm. Stjórnvöld hafa tryggt með þessu að sagt verður NEI við ESB þegar að því kemur verði almenningur í slíku stríði.Það er oft sagt að það sé gott að búa á Íslandi, fjölskylduvænt samfélag. Er það í reynd ?Ég óttast að þeir sem hafi verið að býða eftir því hvernig mál myndu þróast af hendi stjórnvalda bæði hvað varðar fjármálamarkað sem og stjórnsýslu hafi nú gefist upp. Fólk hefur eflaust í hópum gefið þessu ákveðinn tíma en nú virðist staðan vera að skýrast. Það má búast við að barnafjölskyldur flytji í burtu á næstu mánuðum í töluverðu mæli. Foreldri lætur ekki bjóða börnum sínum upp á að alast í samfélagi sem er sundurtætt af vanhæfum og valdasjúkum aðilum sem aðeins sjá heiminn út frá þröngu sjónarhorni.

[Dexter Morgan, 30.6.2010 kl. 12:36]

Vanhæfni og valdasýki, siðblinda og hroki, flokkssjóðir og peningar; allt eru þetta hárréttar lýsingar á ástandinu á Íslandi í dag. Og hver vill búa við þetta ? Það sem nú mun gerast er annað af tvennu: Bylting, þar sem raunverulegt "venjulegt" fólk tekur yfir völdin, eða : Fólk mun flýja landið.

Hvort sem verður; þá er ég orðin leiður á því að lifa í þessu landi.

[Steinar Immanúel Sörensson, 30.6.2010 kl. 12:48]

Stjórnvöld Grafa undan réttarríkinu - Ganga geng dómi Hæstaréttar og gefa þar með skít í æðsta dómsvald landsins.

Getur almenningur látið þetta óáreitt ?

[Marinó G. Njálsson, 30.6.2010 kl. 12:59]

Hér hafa fallið mörg þung orð, en vandinn er að þau eiga flest, ef ekki öll rétt á sér.  Ég vona bara að fjármálafyrirtækin sýni meiri skynsemi en SÍ og FME og sjái hvatninguna til lögbrots sem felst í tilmælunum.

Mér finnst alveg með ólíkindum, að þessar bitlausu stofnanir, a.m.k. þegar kemur að því að sviða fjármálafyrirtæki til, hlaupi upp til handa og fóta þegar einhver hætta er á að almenningur hafi það of gott.  Í mínum huga er ekki til nema eitt orð yfir þetta og það er hagsmunagæsla.  Já, hagsmunagæsla fyrir fjármálafyrirtækin og fjármagnseigendur.  Ég hélt í einfeldni minni að þau ættu að vera hlutlaus.

Annars er ég búinn að bæta við færsluna fréttatilkynningu Hagsmunasamtaka heimilanna sem send var út rétt fyrir hádegi.

[Dante, 30.6.2010 kl. 13:14]

Ef þessi gjörningur, frá FME og SÍ, gengur eftir þá sýnist mér að ég þurfi á lögfræðingi að halda fljótlega .

Ég mun borga af þessu láni, sem tekið var, eins og upphafleg greiðsluáætlunin gerði ráð fyrir (mun lægri vextir en þessir okurvextir sem SÍ vísar í). Ef viðkomandi lánastofnun er ekki sátt við þær greiðslur og heimtar meira þá verður viðkomandi bara að sækja það fyrir dómstólum.

[Billi bilaði, 30.6.2010 kl. 13:16]

Frábær fréttatilkynning.

[eym (IP-tala skráð) 30.6.2010 kl. 13:58]

Held að ég fari rétt með að hæstiréttur hefur oft (a.m.k. oftar en einu sinni) dæmt í málum þar sem komið hefur í ljós að lánastofnun hafi verið að miðað við ólöglega vexti og þá hefur alltaf verið dæmt þannig að miða eigi við umrædda vexti Seðlabankans.  Trúlega byggir þetta á því og eitthvað verað menn að miða við á meðan engin niðurstaða er komin í málið.  Við verðum að athuga að þetta er ekki endanleg niðurstaða miðað við lög í landinu - dómstólar koma með hana.

[Elísa (IP-tala skráð) 30.6.2010 kl. 14:15]

Hagsmunasamtök heimilanna: - Eru þetta hagsmunasamtök fyrir öll heimili í landinu eða bara heimili sem tóku gengistryggð lán?

Hvaða úrræði geta Hagsmunasamtök heimilanna komið með sem eru sanngjörn fyrir öll heimili í landinu. Mér finnst ríkistjórnin vera að gera það eina í stöðunni þangað til hæstarétti þóknast að klára málið.

[Kristján Sigurður Kristjánsson, 30.6.2010 kl. 14:21]

Tvær opinberar stofnanir hafa gefið út tilmæli. Þá er eftir ein opinber stofnun, Talsmaður neytenda.

Hvaða tilmæli ætli hann gefi út?

[Steinar Immanúel Sörensson, 30.6.2010 kl. 14:51]

Ríkisstjórn sem brýtur vísvitandi á Stjórnarskránni er fallin, henni ber tafarlaust að víkja þvi hún getur ekki haft umboð til að starfa fyrir þjóðina þvi umboðið felst í þvi að starfa skv Stjórnarskránni.

Því er það mitt mat sem lögdindils að Ríkisstjórnin hafi nú með þvi að samþykkja tilmæli Seðlabanka og Fmr sagt af sér

[Ragna Birgisdóttir (IP-tala skráð) 30.6.2010 kl. 15:03]

Kæru landar. Er ekki komin tími á byltingu eins og frakkar gerðu,þetta eru mannréttindabrot sem á okkur dynja hér og nú er komið að því að láta hnefa tala.

[Guðmundur Sigurðsson (IP-tala skráð) 30.6.2010 kl. 15:18]

´Marinó getur þú svarað þessu fyrir mig.

Þar sem miða á við vexti Seðlabankans eins og þeir eru hverju sinni ( nú 8,5% ). Á þá að reikna samninginn frá upphafi við vexti Seðlabankanns ( upp í 18 % eins og þeir voru að mig mynnir hæðstir ) eða aðeins frá deginum í dag.

Spyr sá sem ekki veit.

[Marinó G. Njálsson, 30.6.2010 kl. 15:28]

Elisa, við stöndum fyrir leiðréttingu og réttlæti til handa öllum lántökum.  Við höfum líka beitt okkur fyrir ýmsum réttarbótum á öðrum sviðum, samfélagssátt, betri neytendarétt o.s.frv.

Guðmundur, minn skilningur á þessum tilmælum er að eingöngu sé um framvirka aðgerð að ræða.  Verði 18% vextirnir settir á okkur, þá skila ég mínum eigum og flyt af landi brott.

Annars fékk ég tölvupóst áðan sem varpar sérkennilegu ljósi á ákvörðun Seðlabankans og má tengja það við spurningu Guðmundar.   Það er best að ég birti bara það sem í póstinu stendur:

Mig langaði að benda þér á eitt sem gæti gangast í umræðunni og baráttunni um vexti gengistryggðra lána og ekki hefur verið bent á síðustu daga en það er að Seðlabankinn á beinna hagsmuna að gæta í erlendum lánasöfnum gömlu viðskiptabankanna (allavegnanna Kaupþingi) sem sett voru að veði fyrir fyrirgreiðslu frá SÍ til bankanna á síðustu metrunum fyrir hrun. Þetta eru mjög háar upphæðir og skiptir því Seðlabankann töluverðu máli að sem hæstu vextir fáist greiddir af þessum lánum. Þetta eru tugir ef ekki hundruði milljarða sem þarna um ræðir sem eru þegar í umsjá eða á leiðinni inn í Eignarsafn Seðlabanka Íslands (ESÍ).

 

Það væri rétt að einhver varpaði spurningu um þetta fram til að fá að vita hverjir raunverulegir hagsmunir SÍ eru í þessu máli og hvort þátttaka í yfirlýsingum síðustu daga og í morgun séu algjörlega siðlausar í ljósi þess að SÍ er alls ekki óhlutdrægur í þessu máli. 

Nú held ég að Seðlabankinn sé búinn að koma þessu lánasöfnum í verð, en ef ekki þá er bankinn vanhæfur til útgáfu svona tilmæla vegna eigin hagsmuna.

[Guðmundur Sigurðsson (IP-tala skráð) 30.6.2010 kl. 15:33]

Sæll Marinó og takk fyrir svarið.

Gefum okku að aðeins sé um framvirka ákvörðun. En við hvaða vexti ætla menn að miða við frá upphafi samnings til dagsins í dag til að fá réttan höfuðstól til að miða við.

Kveðja

Guðmundur.

[Marinó G. Njálsson, 30.6.2010 kl. 15:44]

Ég vil svo bæta því við allt þetta, að ég enga skynsemi eða sanngirni í því að skipta einum forsendubresti út fyrir annan.

[Marinó G. Njálsson, 30.6.2010 kl. 15:46]

Miðað við útspil SÍ og FME í morgun þá er ég hættur að slá nokkru föstu, en afturvirk vaxtabreyting er varla í spilunum.

[Ófeigur Örn Ófeigsson (IP-tala skráð) 30.6.2010 kl. 17:24]

Þakka þér fyrir að standa vaktina. Mig rak alveg í rogastans að sjá þessa tilkynningu frá samtökum fjármálafyrirtækja:

"Með tilmælunum hafa fyrrgreindar stofnanir skorið úr um mikilvægt atriði sem óvissa ríkti um í kjölfar dóma Hæstaréttar. SFF telja mikilvægt að þessari óvissu hafi verið eytt..."

Eins og tilmæli SÍ og FME sé einhver stjórnvaldsúrskurður. Manni veit hreint ekki hvað Gylfa, Pétri og fleirum gengur til. Það er litið þannig á að maður sé að stórgræða, þegar maður hefur greitt andvirði upprunalegs höfuðstóls láns til 7 ára á 3 árum. Hver einasta króna sumra heimila hefur farið í þessa hít og vart dugað til. Hvernig á að reikna ÞAÐ út, þegar fjölskyldurnar hafa verið bugaðar í hartnær 2 ár.

Því miður er fólk þreytt á mótmælum. Það barði koppana sína í hríðarbyl og frosti á Austurvelli og við sjáum hverju það skilaði.

[Elle_, 30.6.2010 kl. 18:56]

Hæstiréttur hefur lokaorðið, ekki FME og Seðlabankinn.  Og ekki ríkisstjórn bankanna og fjármálafyrirtækjanna.  Vona að almenningur fari ekki lengur eftir neinum ólöglegum rukkunum frá lögbrjótunum.  Förum eftir Hæstarétti. 

[Arnór Baldvinsson, 30.6.2010 kl. 19:25]

Sæll Marinó,

Maður er bara kjaftstopp.  Ég yrði ekkert hissa þó að það yrðu sett einhverskonar bráðabirgðalög á þetta.  Hvar voru FME og Seðlabanki síðustu 9 ár þegar þessar stofnanir VISSU að þessi lán voru í boði og VISSU að þau voru með ólöglegum skilmálum?  Ég hélt að það færi að sjá fyrir endann á ruglinu en nú stöndum við bara frammi fyrir Íslensku Rugli 2.0!

Kveðja,

[Jóna Ingibjörg Jónsdóttir (IP-tala skráð) 30.6.2010 kl. 20:11]

Þegar grandvar maður eins og þú Marinó lýsir því yfir að þú farir héðan af skerinu verði vextir settir eftirá í 18% þá er það ekki að ástæðulausu.

[Georg (IP-tala skráð) 30.6.2010 kl. 21:48]

maður veltir fyrir sér hvort þetta sé fyrsta skrefið hjá auðmannastéttini til valdaráns á íslandi að hunsa algjörlega öll lög og reglur og þar á meðal hæstarétt

[Þorsteinn (IP-tala skráð) 30.6.2010 kl. 22:18]

Jæja gott fólk...hvað eigum við að gera? Hver er með?

[Dexter Morgan, 30.6.2010 kl. 23:42]

Ég er búinn að ræða aðeins við einn lögfræðing hérna fyrir norðan, þann sem felldi gengistryggðu lánin, og hann er á því að kæra svona beint til alþjóðadómstóla, sleppa alveg þessu íslenska apparati, sem greinilega virkar ekki, eða í það minnsta; menn taka ekki mark á.

[Marinó G. Njálsson, 30.6.2010 kl. 23:50]

Dexter, ég hef einmitt velt þessu fyrir mér, enda er það ástæðan fyrir því að ég vitna í neytendaverndartilskipunina.  Það væri líka forvitnilegt að bera verðtryggðu lánin undir slíkan dómstól.

Georg, ég lít á þetta sem örvæntingafulla tilraun fjármagnseigenda til að bjarga eigin skinni.

[Guðmundur Ásgeirsson, 1.7.2010 kl. 00:35]

Eina óvissan sem hvarf við þessi tilmæli var um heilindi þessara stofnanna, nú hefur allur vafi verið tekinn af um að þau eru engin.

Sem fyrr þegar einni óvissu er eytt, þá er búin til ný í staðinn. Fyrir utan röksemdir sem nefndar hafa verið varðandi rétt neytenda skv. 36. grein laga nr. 7/1936 og neytendaverndartilskipun Evrópusambandsins 93/13/EBE, þá er alltaf eitthvað sem fer fyrir ofan garð og neðan í öllum hasarnum. Það virðist til dæmis enginn hafa tekið eftir því að einnig er hvatt til þess að dómar hæstaréttar verði hafðir að engu.

Í tilmælum SÍ og FME segir: "með hliðsjón af lægstu vöxtum á nýjum almennum óverðtryggðum útlánum eða ef verðtrygging er valin lægstu vöxtum á nýjum almennum verðtryggðum útlánum"

Í dómi héraðdóms í máli NBI gegn Þráni ehf. sem var staðfestur af hæstarétti segir hinsvegar: "miða verði við upphaflegan höfuðstól auk áfallinna vaxta, en að ekki sé heimilt að reikna annars konar verðtryggingu í stað gengisviðmiðunar."

Þarna er ekki bara hvatt til lögbrota heldur einnig að dómsvaldið sé beinlínis virt að vettugi, en slík íhlutun af hálfu framkvæmdavalds hlýtur að brjóta gróflega gegn lögbundnum stjórnsýsluháttum. Það er ekki nóg með að Seðlabankinn og Fjármálaeftirlitið haldi hlífiskildi yfir fjárglæpastofnunum heldur hafa nú slegist í þann hóp eins og er  glögglega skjalfest á heimasíðum þeirra sjálfra og víðar. Auk þess hefur ríkisstjórnin mögulega framið samsæri með því að hafa samráð við glæpamennina um viðbrögð við ógildingu gengistrygginarinnar.

Hverskonar bananalýðveldi er þetta eiginlega orðið?!

[Elle_, 1.7.2010 kl. 01:05]

Jú, ég skrifaði að ofan: Förum eftir Hæstarétti vegna þess að verið var að virða dóm hans að vettugi. 

[Hafþór Baldvinsson, 1.7.2010 kl. 01:16]

Marinó. Nú væri ágætt að lesa á vef Seðlabankans t.d. vaxtatöfluna. Ef miðað er við lán tekið 2003 í 84 mánuði eins og margir tóku þá sýnist mér að fólk geti ekki verið ósátt við að borga "lægstu vexti" hvers tíma samanborið við þá sem greiddu verðtryggða lán með 5-8% raunvöxtum. Lægst fóru vextirnir í 8% sem ég held að enginn þurfi að kvarta yfir. A.m.k. mundi ég ekki kvarta yfir slíkum vöxtum. En hæst fóru vextirnir í 21% í byrjun árs 2009 en þá hafði frá hruninu vextir farið hækkandi.

Burtséð frá því þá veistu að ég hef lagt til að miðað yrði við þessa vexti SÍ en þVÍ AÐEINS að slíkt væri gert í sátt eins og þú veist.

Tilmæli SÍ eru afturvirk skv. vef SÍ. Og aftur burtséð frá lögum og rétti sem auðvitað þarf að virða að fullu þá þarf að finna leiðir miðað við það sem við viljum öll þ.e Nýja Ísland. Sú leið að greiða samnigsvexti eingöngu t.d. 3% er mjög ósanngjarnt og í engu samræmi við hið Nýja Ísland. Það verður ekki bæði haldið og sleppt.

Rétt að árétta að Seðlabankinn sendir út þessi tilmæli vegna óvissunnar en ekki vegna þess að fyrirtæki séu að fara á hausinn. Þegar Hæstiréttur hefur úrskurðað um hvernig fara skuli með þessi lán þá þarf auðvitað að endurreikna útfrá þeim dómi en ekki tilmælum Seðlabankans.

[Hafþór Baldvinsson, 1.7.2010 kl. 01:20]

p.s. Í Guðs bænum ekki fara af landi brott því Nýja Ísland þarf fólk eins og þig sem heldur opinberum aðilum við efnið.

[Marinó G. Njálsson, 1.7.2010 kl. 01:25]

Hafþór, stærsta breytingin sem í tilmælunum felst er ekki í vöxtunum.  Nei, hún er í því hver ber ábyrgð á því að koma málum fyrir dóm.  Staðinn fyrir að það væru fjármálafyrirtækin sem væru að leita réttar síns, þá eru það núna lántakar.  Hugsanlega er það bara betra, þar sem lántakar geta þá stjórnað því á hvaða forsendu er stefnt.  En á meðan beðið er dóms, þá þurfa lántakar annað hvort að grípa til aðgerða, svo sem að borga ekki eða greiða samkvæmt greiðsluáætlun, eða sætta sig við að borga meira en fólst í dómi Hæstaréttar.

Það er út í hött að vextirnir séu afturvirkir, en ég tel þetta hvort eð er vera leikrit (sjá nýjustu færsluna mína) og sé bara gert til að laga samningsstöðu fjármálafyrirtækja.

[Marinó G. Njálsson, 1.7.2010 kl. 01:43]

Hafþór, "Nýja Ísland" er sem stendur tálsýn sem ekkert bendir til að verði að veruleika.  Tilmæli SÍ og FME sýna það.  Mönnum er sama um lögin, mönnum er nokk sama um neytendavernd og réttlæti og sanngirni eru orð sem ætti að leggja til hinstu hvílu í kirkjugarði orða sem glatað hafa merkingu sinni.

Það hefur lengi staðið til að leita fanga utan landsteinanna og hef ég á undanförnum árum sótt um mörg störf af þeirri einföldu ástæðu að stöðugleikinn í tekjum mínum hefur ekki verið nægilegur.  Ég er sjálfstætt starfandi ráðgjafi með mjög traustan en fámennan viðskiptamannahóp og vantar einfaldlega meira að gera.  Mér þykir einsýnt í bili sé ekki þörf fyrir mína krafta hjá fleiri íslenskum aðilum eða að sá hópur sem ætti helst að nýta sérþekkingu mín hefur ekki áhuga á því m.a. vegna starfa minna fyrir Hagsmunasamtök heimilanna. Þess vegna liggur beinast við að leita fanga á erlendri grundu. 

Kostnaður minn af hruninu nemur líklegast hátt í 30 milljónum og þá á ég eftir að sjá hvernig þetta endar með leiðréttingu lánanna,  Þ.e. inni í þessari tölu er hvorki lækkun fasteignaverðs (enda sveiflast það og ósanngjarnt að nota það sem viðmið) né hækkun höfuðstóls lána.  Þessar tæpar 30 milljónir eru einfaldlega mjög þungt högg og þó ég hafi staðið það af mér hingað til, þá fer þrekið þverrandi.  Það er engin framtíð í því að gera lítið annað en að borga af skuldum.  Til þess er lífið einfaldlega of dýrmætt.

[Hafþór Baldvinsson, 1.7.2010 kl. 06:56]

Marinó. Allir samningar hafa skilmála. Í gengistryggðu samningunum voru eðlilega vaxtaskilmálar. Þetta vita auðvitað allir. En þar sem þessi ósátt er svo gífurleg þá er spurning um þau mál sem mér skilst að séu í gangi í dómskerfinu. Og kannski er reynandi núna að höfða riftunarmál þar sem forsendur samninganna eru brostnar. Ég átta mig ekki á þeirri röksemd að fyrirtækin hefðu átt að höfða mál gagnvart lántakendum. Slíkt hefði mikinn kostnað í för með sér fyrir lántaka en ef einn lántaki höfðar riftunarmál þar sem fleiri leggja til fé vegna slíks máls þá væri það auðveldara fjárhagslega og mundi hafa meira fordæmisgildi en ef fyrirtækin færu í mál. Ástæðan eru lög um neytendavernd og fleiri lög sem verja neytendur sem fyrirtækin myndu aldrei beita gegn lántaka.

Þegar lög um Seðlabankann eru skoðuð er hvergi að finna heimild bankans til að senda fjármálafyrirtækjum TILMÆLI. Bankinn getur sett reglur/reglugerðir en þær þurfa að vera í samræmi við lög um bankann.

Þannig má álykta að fjármálafyrirtækjunum beri engin skylda til þess að framfylgja þessum tilmælum og í raun megi þau ekki framfylgja tilmælunum og þar sem um gagnkvæma gengistryggða samninga er að ræða þá verða báðir aðilar þ.e. kröfufhafi og skuldari að koma sér saman um viðbrögð við þeirri óvissu sem er uppi. Vegna þess að tilmælin eru ekki skv. lögum um Seðlabankann þá verða vextir í samningum að gilda þar til óvissu hefur verið eytt.

Nýja Ísland verður ekki til ef við hugsum svona.  Það mál ekki heldur beita sömu reglum og þeir sem bára ábyrgð á hruninu notuðu. Við megum ekki fara fram með græðgi eins og þá var heldur af réttsýni, ákveðni og baráttuhug.

Þær tölur sem þú nefnir um kostnað þinn af hruninu eru hræðilegar og þú veist að þeir sem hafa sig eitthvað í frammi í baráttu fyrir bættu siðferði hvort sem það er í stjórnmálum eða á öðrum vettvangi geta alltaf átt von á því að þeim verði refsað með einhverjum hætti.

Það að vera stjórnarmaður í HH á auðvitað ekki að verða til þess og vonandi er það ekki ástæðan.

Hvað veistu um þau  mál sem eru fyrir dómstólum og hvernig þau mál eru?

[Haukur Nikulásson, 1.7.2010 kl. 09:52]

Það er búið að reyna að koma viti fyrir stjórnarelítuna í pólitíkinni og fjármálakerfinu með siðsamlegum og hóflegum hætti. Það er búið að biðja um leiðréttingu á forsendubresti allra lána með friðsamlegum hætti. Það er margbúið að lofa fólki "skjaldborg" um heimilin.

Það þarf ekki að fara á milli mála að heimilin eru drepin fjárhagslega í þannig smá skömmtum að það eru aldrei nógu margir í einu nógu þjáðir til þess að gera alvöru uppreisn gegn þessu kerfi. Óhjákvæmilega fer fólk í afneitun í þessum leiðindum og vill ekki velta sér upp úr ranglætinu meira en það þarf. Doðinn ræður ferðinni þegar ekki er beinlínis verið að taka af því eignirnar með málaferlum, vörslusviptingum og útburði.

Þegar friðsamar og hófsamar aðferðir til réttlátrar meðferðar skuldamála heimilanna duga ekki hvað á þá að gera?

[Helgi Armannsson (IP-tala skráð) 1.7.2010 kl. 10:34]

http://vald.org/greinar/100630.html

[Steinar Frímannsson (IP-tala skráð) 1.7.2010 kl. 23:14]

Hvert skyldi nú lögbrotið vera?   Hvernig eru vaxtaákvæði þessara lánasamninga?   Ef talað er um fasta vaxtatölu t.d. 1 eða 2%,  þá getur skuldari hugsanlega staðið á því.  Þó er það ekki víst.  (Forsendubrestur) Ég tel mig hins vegar hafa heyrt eða lesið að vaxtaákvæði gjaldeyrissamninganna  sé þannig að það skuli greiða tiltekna % yfir millibankavöxtum í því landi sem viðkomandi gjaldeyrir er notaður,  þá gæti málið horft öðru vísi við.  Þegar gengisviðmiðun er færð t.d. frá Jeni yfir í Íslenska krónu,  þá er ekki eðlilegt að miða við það vaxtastig sem gildir í Japan heldur það vaxtastig sem er á Íslandi.  Ég vil ekki fullyrða hvort þetta stenst lög,  en það hlýtur að vera dómstóla að skera úr um það ef það er ágreiningur.  A.m.k.  er mjög hæpið að hrópa hátt um lögbrot þegar lagt er til að miða við stýrivexti Seðlabankans.  Og tilmælin eru þá að greiða þá vexti án álags.  Sem er hagstæðara en samningurinn kveður á um.  Og þá væntanlega til þess að hægt sé að láta dómstóla skera úr um réttmætið.  

Hitt er svo annað mál hvort framganga lánastofnana í sambandi við innheimtu hefur verið viðeigandi.  Þar er í fyrsta lagi spurning um hvort allar sögur eru sannar.  Í öllu því upphrópanaflóði sem hefur verið í þessu sambandi er ekki nema eðlilegt að efast.   Ef hins vegar sögur eru sannar þá er virkilega spurning hvort eðlilegt er að forstöðumenn sumra fjármálafyrirtækja,  svo og þeir sem starfað hafa að innheimtu eigi að hafa réttindi og traust til að starfa áfram.  Ábyrgð lántakenda má heldur ekki gleyma.  Það er mjög varhugavert ef það á að verða regla að menn greiði ekki til baka verðmæti þeirra lána sem þeir taka.  Sé það regla að skuldarar séu sífellt skornir niður úr snörunni með því að lækka þeirra skuldbindingar.  Þá þurfa allir að passa sig að skulda sem mest því að á því hagnast þeir.  Þeir sem ekki taka lán og e.t.v. leggja fyrir,  þeir tapa og verða að greiða lánin fyrir hina með einum eða öðrum hætti.  Það leiðir einfaldlega til meiri neyslu og minni sparifjármyndunar.  Sem leiðir eins og oft áður til kollsteypu. 

Þess vegna hljóta allir að gera kröfu um að menn ræði málin málefnalega,  án allra fúkyrða og upphrópana þannig að hægt sé að taka mark á umræðunni.  Og samhengislaus tilvísun í lagagreinar hefur í sjálfu sér ekkert gildi ef ekki er hægt að vitna í viðkomandi samninga. 

[Marinó G. Njálsson, 1.7.2010 kl. 23:38]

Steinar, þú verður að skýta mál þitt betur.

Hvað áttu við með "samhengislaus tilvísun í lagagreinar"?  Hver var með slíkt, hvar og hvaða lagagreinar eru samhengislausar?

Hvað áttu við með: "Sé það regla að skuldarar séu sífellt skornir niður úr snörunni með því að lækka þeirra skuldbindingar"?  Hefur það gerst oft að íslensk heimili hafi verið "skorin niður úr snörunni"?  Hvenær gerðist það og á hvern hátt?  Hvað varð til þess að það gerðist?

Er það þín skoðun að á Íslandi sé lítil sparifjármyndun?  Ef svo ertu með einhverja hugmynd um af hverju það er?

Þú segist hafa heyrt eða lesið að  "vaxtaákvæði gjaldeyrissamninganna  sé þannig að það skuli greiða tiltekna % yfir millibankavöxtum í því landi sem viðkomandi gjaldeyrir er notaður".  Hvað koma gjaldeyrissamningar þessari umræðu við?  Ertu með einhver dæmi um það og þá hver?

[Steinar Frímannsson (IP-tala skráð) 2.7.2010 kl. 00:47]

Marinó

Önnur og þriðja málsgrein í þessu bloggi þínu,  svo og margt annað sem ég hef séð á bloggsíðum er tilvísun í lagagreinar.  Og þessar tilvísanir tengjast ekki neinu.  Þær segja einfaldlega það að það eru lög sem gætu átt við eitthvað.  Hvort þær eiga við í þessu tilviki er svo allt annað mál. 

Ég hef víst talað um gjaldeyrissamninga en ætlaði að segja lán með gjaldeyrisviðmiðun.  Er það rangt að þeir vaxtastig slíkar lána sé tengt vaxtastigi í viðkomandi landi?  Og svaraðu þá undanbragðalaust.  Og ekki þvæla um það að slík lán séu ekki til vegna þess að gengisviðmiðun hafi verið dæmd ólögleg.  Lánasamningana hlýtur að þurfa að skoða í heild,  ekki aðeins einn þátt. 

Árin 1975 til 1983 voru lán óverðtryggð og brunnu upp í verðbólgu.  Á þessum tíma var það leiðin til þess að eignast eitthvað,  að taka sem mest lán. Þetta þótti mörgum sælutím.   Nú er umræðan sú að losna við verðtryggingu.  Til hvers?  Jú það er til þess að þeir sem hafa skuldsett sig um of þurfi ekki að greiða sín lán.  Á þetta virðist fólk hafa treyst.  Og umræðan fjallar um það núna að -  einmitt að skera fólk niður úr snörunni.  Að fólk þurfi ekki að taka ábyrgð á sínum gjörðum.   Ef það gengur eftir eru það augljós skilaboð um að það skuli sem flestir taka þátt í hrunadansinum.  Það er framtíðarsýn sem mér hugnast ekki vegna þess að það hlýtur að skerða okkar lífskjör í framtíðinni.  Og aðalatriðið er:  Ef ég,  vegna þess að ég tók ekki þátt í dansinum á að borga brúsann fyrir hina,  þá vil ég eignast þá hluti sem keypt voru fyrir þau lán sem tekin voru.  Ef menn ekki vilja borga eðlilega vexti af sínum lánum,  hlýtur einhver annar að borga þá,  og ég býð mig ekki fram. 

Sparifjármyndun á Íslandi er talsverð.  En er líklegt að menn vilji leggja fyrir upp á þau býti að spariféð verði tekið af þeim til þess að borga skuldir fyrir þá sem hafa skuldsett sig um of?  Leiðin til þess að gera sparifé upptækt er vel þekkt.  Kallast verðbólga.  Og meginástæða fyrir verðbólgunni árin 2006 - 2008 var að fólk tók lán,  keypti t.d. íbúðir og annað á yfirverði og virðist síðan alls ekki hafa ætlað að greiða lánin aftur.  Þessi lán voru að einhverju leiti sparifé einhverra og t.d. talsmenn "Hagsmunasamtaka heimilanna" (Þau hugsa þó ekki um hagsmuni míns heimilis) hafa sagt að nú skuli bara laga allt með því að seilast í sparifé þeirra sem það eiga.  Verði það að veruleika er það þjófnaður.  Og spurningin er:  Er ekki andstætt einhverri lagagrein að hvetja til þjófnaðar?   

[Marinó G. Njálsson, 2.7.2010 kl. 01:31]

Steinar, þú hefur greinilega ekki fylgst vel með umræðunni, ef þú telur tilvísanir mínar í 36. gr. laga nr. 7/1936, neytendaverndartilskipunina 93/13/EBE og 18. og 4. gr. laga nr. 38/2001 vera samhengislausa tilvísun í lagagreinar.  Þú gætir t.d. bara ómakað þig við að lesa fréttina sem færslan er hengd við og þá sérðu fleiri svona "samhengislausar tilvísanir" í hluta af þessum lagagreinum.  Það þýðir ekkert að koma nokkurn veginn ólesinn inn í langa umræðu og ætlast til þess að við byrjum á A.

Varðandi að vaxtastigið sé tengt vaxtastigi í viðkomandi landi, þá er svarið ekkert eitt.  Það veltur á lánasamningnum, en oftast er miðað við LIBOR-vexti sem eru millibankavextir í London.

Þú svarar ekki spurningu minni um hvort það hafi oft gerst að heimilin hafi verið skorin niður úr snörunni.  Þú biður mig um undanbragðalaus svör, en ferð ekki eftir því sjálfur. Auk þess er ég að tala um nútímann, en ekki fyrir 30 - 40 árum í allt öðruvísi hagkerfi og þjóðfélagi.

Varðandi spariféð, þá er þessu einmitt öfugt farið.  Við sem skuldum verðum að borga skuldir okkar, svo þeir sem völdu að leggja sparnað sinn inn í banka geti fengið peninga sína til baka, þrátt fyrir að hafa eingöngu verið með takmarkaðar tryggingar.  Það er því miður hinn grimmi sannleikur.  Ef ríkisstjórnin hefði bara takmarkað innstæðutryggingar við lögbundið lágmark, þá hefði lítill hluti almennings tapað hluta innstæðna sinna og enginn vandi hefði verið að leiðrétta lán allra landsmanna og bjarga hluta af sparnaði fólks í hlutabréfum og minnka tjóna fólks í lögbundnum sparnaði í lífeyrissjóðunum.

Leikreglunum var breytt út í miðri á.  Staðreyndin er að þeir sem áttu meira en 3 m.kr. á innstæðureikningum tóku jafnmikla áhættu með það fé sem var umfram þessa upphæð og þeir sem áttu hlutafé.  Það sem meira er að áhætta þeirra var margföld á við þá sem áttu sparnað sinn í steinsteypu.  En stjórnvöld ákváðu að bjarga öllum innstæðum í bönkunum með vöxtum og verðbótum.  Það kemur í ljós að einhverjir 4-500 milljarðar voru í eigu tiltölulega fárra ofurríkra.  Þetta var nú öll hugsjónin á bakvið björgun innstæðnanna.

Þú segir að HH hugi ekki að hagsmunum þíns heimilis.  Ertu skráður í samtökin?  Hefur þú komið á framfæri við samtökin hverjir hagsmunir þínir eru?  Hefur þú komið á félagsfundi og hlustað á málflutning samtakanna?  Það er erfitt að vita fyrir hvað samtökin standa, hafi maður ekki kynnt sér þau, og enn erfiðara fyrir samtökin að skilja hagsmuni þína, ef þú kemur því ekki á framfæri.

Í hvaða sparifé er verið að seilast?  Hver er þjófnaðurinn?  Skýrðu mál þitt út með rökum og dæmum og þá get ég kannski áttað mig á því sem þú ert að meina.

[Vilhjálmur (IP-tala skráð) 2.7.2010 kl. 05:02]

Er ekki hægt að kæra þennann gjörning FME og SI til ESA ?