Upplýsingar í gögnum Víglundar

Í tæp 6 ár hef ég haldið því fram og lagt fram gögn því til sönnunar, að nýju bankarnir hafi fengið lánasöfn sín á mjög miklu afslætti.  Þetta er svo sem eitthvað sem allir vita.  En jafnframt hef ég bent á að samið hafi verið við slitastjórnirnar um að þessi afsláttur ætti að færast til kröfuhafa í formi arðs. Vegna Landsbankans var reyndar gengið lengra og starfsmönnum umbunað fyrir að vera harðir í innheimtu á skuldum lítilla og meðalstórra fyrirtækja með því að "gefa" þeim hlutabréf sem voru í eigu slitastjórnar bankans.

Fyrir tæpum tveimur árum, þá sneri sér til mín aðili með þau gögn sem mér sýnist Víglundur Þorsteinsson nú hafa gert opinber.  Ekki eru þau gögn sem ég skoðaði að öllu leiti þau sömu og Víglundur er að birta, bæði er að Víglundur birtir í einhverjum tilfellum meira en það sem ég hef undir höndum og stundum ekki eins mikið.  Bað viðkomandi mig um að greina gögnin og bera saman við upplýsingar sem ég þegar hafði undir höndum.

Niðurstaða greiningar minnar var mjög einföld.  Í grunninn staðfestu gögnin það sem ég og Hagsmunasamtök heimilanna höfum verið að halda fram um að nýju bankarnir væru að taka til sín gríðarlegar upphæðir í virðisaukningu lána sem þeir fengu til sína með miklum afslætti.  Þessar upplýsingar komu fyrst fram í stofnefnahagsreikningum bankanna, næst mátti lesa um þetta í skýrslum til kröfuhafa hrunbankanna, þá kjaftaði Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn af sér í októberskýrslu sinn hausitð 2009 (var birt í byrjun nóvember), skýrsla Steingríms J. Sigfússonar um endurreisn viðskiptabankanna í mars 2011 var mjög upplýsandi, ráðherrar hafa nokkrum sinnum verið spurðir um málið á þingi og loks hafa nýju bankarnir verið að birta þessar upplýsingar (eftir dúk og disk) í uppgjörum sínum.

Víglundur nefnir í sínu bréfi að 3-400 ma.kr. hafi verið sviknir af lántökum.  Ég held að upphæðin sé hærri, en látum það liggja á milli hluta.  Skoðum frekar afleiðingarnar af þessari háttsemi og ákvörðunum (sem Steingrímur J hlýtur að bera ábyrgð á):

1. Yfirskuldsetning heimila og fyrirtækja
2. Hægari endurreisn hagkerfisins
3. Fólk og fyrirtæki hafa misst eignir og/eða verið sett í þrott
4. Úrvinnsla skuldamála hefur dregist á langinn
5. Atvinnuleysi hefur haldist hærri en þörf var á
6. Lausn fjármagnshafta hefur dregist

Það er nánast kaldhæðni, að miðað við þær hugmyndir sem nýlega komu fram, um að ríkið eignaðist Íslandsbanka og Arionbanka, að bankarnir hafi verið svona harðir í virðisaukningu sinni á lánum viðskiptavina sinna.  Hagnaðurinn sem þannig hefur myndast mun miðað við það renna til ríkisins.  En um leið var þetta ljótur leikur, því hann bjó til samningsstöðu fyrir slitastjórnirnar.  Harkan í innheimtunni bjó til innlendar eignir sem hægt var að nota í pókerspili slitastjórnanna við stjórnvöld.  Enn þá fáránlegra er að Steingrímur J lagði slitastjórnunum til spilin.

Í meðfylgjandi skjali er úttekt mín á öllum þeim gögnum sem ég nefni að ofan.  Það var upprunalega samið fyrir þann sem bað mig um að skoða "leyniskjölin", en er birt hér í örlítið styttri útgáfu.  Ég sé engan tilgang með því að nefna fyrirtæki á nafn, enda gæti það varðað við lög að gera slíkar upplýsingar opinberar.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• afslattur_af_lanasofnum.pdf